Rozdział XIV

Jessy

Wymieniliśmy między sobą zdziwione spojrzenie i niepewnie podeszliśmy do siana.

-Ja tam wolę dać siano Feniksowi niż się w nim taplać.-stwierdziłam biorąc w rękę trochę i podając je koniowi.-Po za tym pyłek...-odsunęłam się od siana marszcząc nos.

-Jak się Julka w tym tarza to się nie dziw.-odparł Seba wstrzymując powietrze.

-I jeszcze jeden argument,nie chcę by siano wlazło mi pod ubrania.-wzdrygnęłam się z kapryśną miną.

-Faktycznie trochę drapie.-przyznała Julia wyjmując siano z tyłu koszulki.

-Wyłaź.-mruknął Kamil łapiąc ją za rękę i pomógł jej wyjść.

-Siano,w bucie.-zaśmiała się Julia,nagle potknęła się i wpadła na Kamila,który ją oczywiście złapał przez krótką sekundę patrzyli sobie w oczy,z Miki wymieniłyśmy znaczące spojrzenia podnosząc kącik ust.-Ale ze mnie gapa.-dodała szybko.

-No cóż,zdarza się.-uśmiechnął się Kamil i pomógł jej wyjść.Wybiegliśmy wszyscy ze stajni i przez dotarliśmy do grillowiska gdzie Filip kończył wszystko przygotowywać.

-Jesteśmy!-oznajmiliśmy chórem.

-Bardzo dobrze,siadajcie.-Filip wskazał ławeczki na których kilka sekund później gadaliśmy o grillu.

-Kto głodny?-zapytała Magda niosąc kiełbaski i napoje.Już po dwóch kwadransach wcinaliśmy upieczone kiełbaski.

-Nie powiem nie,smaczne.-powiedział Seba nawalając tyle musztardy ile wlezie.

-Jak ty możesz jeść tą żółtą breje?-zapytałam z pogardą 

-Jak możesz jeść to czerwone paskustwo?-odegrał się wskazując na ketchup 

-Po Polsku! - odezwała się Julka pochłaniając "czerwone paskustwo"

-Łeee-wymamrotał tylko pod nosem opychając się tą musztardą 

-Tylko się nie zadław.-powiedziała jak do małego dziecka Miki i zaśmiała się 

-To już moja w tym głowa.-Kamil klepnął delikatnie chłopaka w plecy.

-To tylko *ekh ekh* musztarda- J E D N A K zadławił się...biedaczyna,wszyscy łącznie z nim śmialiśmy się jednocześnie.

-To wypadek przy musztardzie-tłumaczył się Sebastian

-Zagrajmy w prawda,czy wyzwanie.-zaproponowała hardo Miki

-Okej.-kiwnęliśmy głowami (oczywiście Magda i Filip grali z nami)

-To ja zaczynam.-dodała Milena.-Prawda,czy wyzwanie?-skierowała to pytanie do Kamila

-Prawda.-wywrócił oczami z uśmiechem.

-Ej,ale trzeba to zrobić,nie ma np."Nieee,coś innego"-dopowiedziała Julia,wszyscy się zgodziliśmy.

-No to Kamil,nie będę cię męczyć,spadłeś kiedyś z konia...?-zapytała Miki

-A bo to raz?!-zaśmiał się chłopak.-No to teraz ja,Jessy,prawda,czy wyzwanie?-zapytał w moją stronę

-Wyzwanie!-wykrzyknęłam pewna siebie.

-Hm...Zrób dwa okrążenia wokół stajni,CAŁEJ.-to zadanie nie było ani trudne,ani też łatwiutkie,bez słowa wstałam i zerwałam się do biegu.Po paru minutach opadłam na siedzenie zdyszana.

-Teraz ja...-wymamrotałam.-Seba,prawda-przerwałam i odetchnęłam głęboko.-czy wyzwanie?-dokończyłam.

-Może na koniu to ty jesteś dobra,ale własne nogi ci nie służą.-zaśmiał się,a ja szturchnęłam go tak,ze prawie spadł z ławki.-No dobra,wyzwanie.-dodał czekając na polecenie

-Okej.-uśmiechnęłam się chytrze.-W takim razie,lecisz do lasu i wytaplasz się w błocie.-wskazałam las i podałam mu latarkę

-Ej no...!

-Nie ma,lecisz.-pospieszyłam go,Seba wyrwał latarkę,poleciał i wrócił z ubłoconą bluzą.

-Gotowe.-pokazał mi język.-Julka prawda,czy wyzwanie?-zapytał dziewczynę

_____________________________________________________________________

No więc kolejny obserwator,idziemy kochani pełną parą xD Julka,czekamy na odpowiedź ^.^